در محله مسجد بر شهر تاریخی ماسوله قرار دارد.عون ابن علی بر طبق روایات،فرزند محمد حنیفه یا محمد ابن حنیف از نوادگان حضرت علی (ع)شمرده می شود.که متحملا دراوایل قرن سوم یا چهارم و شاید ششم هجری همزمان با ورود امام زاده ابراهیم (ع)شفت،امام زاده هاشم(ع)رشت و نیز سید جلال الدین اشرف(ع) استانه اشرفیه، به این ناحیه روی اورده بود.
این بقعه در مجموعه ای مذهبی ،مرکب از خود بقعه در میان ومسجد جامع در جوانب شرق وغرب،جای گرفته است.بقعه پلانی هشت گوش دارد و هر یک از اضلاع 180سانتی متر طول دارند.گنبدی بر روی این فضا وجود دارد که ارتفاع صحن امام زاده تا زیر طاق گنبد اول20/4سانتی متر است.گنبد بقعه،حالتی شلحمی دارد که امروزه ان را با حلب پوشانده اند.دو مناره در اطراف گنبد این مسجد،احداث کرده اند که جدید است.قسمت بیرون امام زاده،دارای طاق نماهایی با اجر کاری وقسمت داخلی نیز طاق نماهایی دارد.
گفتنی است که در مورد تاریخ بنای این بقعه وتاریخ دقیق شهادت حضرت عون بن علی (ع)سند معتبر ومکتوبی یافت نشده است.این بقعه در دهه ی 1360 توسط مرحوم خلیل حاتمی ماسوله ،که ریاست هیئت امنای این بقعه را در دست داشت،تجدید بنا شد و جزو1200بقعه در اثار تاریخی ایران جای دارد.
برگرفته از کتاب مردم سرزمین فومنات-کیوان پندی چاپ دوم
این بقعه در محلی موسوم به میر سرا قرار دارد.بقعه در کذشته به نام اقا سید علی قبر خانه شناخته میشد. و مردم به ان اقا میر سرا هم می گفتند.اقا سید علی از نظر حسب و نسب از مردان متدیین منطقه فومن شمرده شده وبنا بر اظهارات معتمدین و اگاهان محل،از مردان ثروتمند وپرهیزگاران روزگار خود به شمار می امده است.بر اسا تحقیقات به عمل امده صاحب مدفن ،از خاندان مقیمی و از نوادگان امام زاده حمزء (ع) است که مزارش در شهر ری مورد توجه می باشد.اقا سید علی فرزند ارشد سید احمد موسوی جیلانی(گیلانی)و برادر بزرک،حاج سید رضی،حاجی میر جلیل و حاج سید مرتضی است که پیش تر از ایشان وظاهرادر دهه 1280یا 1290ه.ش وفات یافته است.این بقعه تا سالهای 1344-1345 گالی پوش با پنجره های ارسی بود که در این سال تجدید بنا شد و پس از ان نیز چندین بار مورد مرمت و باز سازی قرار گرفته است.
تکیه اقای اریب در شمال میدان مرکزی شهر فومن،روبه روی مسجد بالا محله(ولی عصر)قرار دارد .این تکیه چون طبق تقسیمات محلی گذشته در پایین محله شهر فومن قرار گرفته بود،از این رو مسجد مختص مردمان پایین محله این شهر در گذشته محسوب مگردید. تاریخ ساخت ان به درستی مشخص نیست ولی تاریخ بنای ان باید در فواصل سالهای 1292-1298 یا1279-1285 ه- ش همزمان با تجدید بنای بازار فومن بوده باشد.که توسط جد مجتبا یی ها بنا شده بود.این تکیه در بهمن ماه سال 1298 ه – ش چند اطاقش اختصاص به دانش اموزان مدرسه ای یافت که بعد ها موسوم به دبستان نصرت شد.در دی ماه 1329 ه – ش مرحوم ایت الله حاج سید ابو القاسم علوی معروف به اریب فومنی(پیر خرد مند)تکیه مذکور را از شهر داری وقت فومن خریداری و در اذر ماه1354 نیز انرا وقف عام(عمومی) نمود.تکیه فوق در دهه ی سی به همت چند تن از هیئت امناء ان ،تجدید بنا شد واز ان تاریخ نیز ،چندین بار مورد مرمت وباز سازی قرار گرفته است.
منبع:مردم سرزمین فومنات